Opis
Trop jest zespołowym instrumentem metodycznym stymulującym przede wszystkim rozwój kompetencji interpresonalnych i umiejętności pracy w grupie oraz umiejętność budowy wspólnoty celu. Celem tropów jest także wzmocnienie funkcjonowania w gromadzie/drużynie systemu małych grup. Tropy zuchowe to odpowiednik sprawności grupowych.
Trop bazuje na bajce „W głowie się nie mieści”, która w przystępny sposób tłumaczy trudny
temat funkcjonowania emocji. Planując trop trzeba pamiętać, że sednem nie jest przekazanie
informacji o naszym biologicznym funkcjonowaniu, ale zrozumienie przez zucha tego, co się
z nim dzieje. Biorąc pod uwagę fakt, że poruszamy treści, które mogą być dla zuchów
wstydliwe czy zupełnie nowe, należy zadbać o to, aby każdy zuch czuł się bezpiecznie
i swobodnie. Nie można jednak zapominać, że dla zucha powinna to być przede wszystkim
zabawa.
Trop nadaje się dla wszystkich zuchów, można go realizować o każdej porze roku.
2. Obejrzeliśmy bajkę pt. „W głowie się nie mieści”.
3. Dowiedzieliśmy się, co to są emocje i kiedy je odczuwamy. Zobaczyliśmy, jak wygląda
mózg człowieka i która jego część odpowiada za emocje.
4. Poznaliśmy różne emocje (radość, smutek, strach, gniew, odraza). Potrafimy je wyrazić.
Zorganizowaliśmy „Zuchowy teatr uczuć”.
5. Odbyliśmy podróż do Krainy Emocji. Odwiedziliśmy wyspy: więzi rodzinnych, przyjaźni,
zabawy, szczerości i zainteresowań.
6. Cieszymy się ze swoich sukcesów. Stworzyliśmy tablicę pozytywnych myśli.
7. Poznaliśmy sposoby radzenia sobie ze złością. Stworzyliśmy w naszej harcówce kącik,
w którym możemy się uspokoić.
8. Wcieliliśmy się w postać małej żabki (postać z książki E. Snel). Nauczyliśmy się skupiać na
danej chwili, relaksować się.
9. Zorganizowaliśmy festiwal muzyczny. Każda szóstka wybrała piosenkę wyrażającą wybraną
emocję.
10. Bawiliśmy się w bajkopisarzy. Stworzyliśmy opowiadania/komiksy, w których bohaterowie
przeżywali różne emocje.
11. Wiemy, że nie ma emocji dobrych i złych. Nauczyliśmy się kontrolować swoje emocje
w trudnych sytuacjach. Prowadziliśmy „Dzienniczek emocji”.
12. Rozmawialiśmy z druhną/druhem drużynową/drużynowym o tym, gdzie możemy uzyskać
pomoc, gdy coś się dzieje. Poznaliśmy specjalne numery telefonów pomocy.
13. Na podsumowanie zorganizowaliśmy bal emocji.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.